paýende

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

paýende

[pa:ýenne], hal, k.d. 1. Müdimi, hemişelik, baky. Bilbil paýende arzuwlar, Täze gunça, gül-de seni (Magtymguly). 2. Berkarar. Hak size ýaman getirmesin! Döwletiňiz paýende olsun, hanym, heý! (“Gorkut ata”).

Son arananlar:

• SAAT,
• feldspar,
• toybaşı,
• özüboşaldan,
• Göstermek,
• çabaagançı,
• ilhamlı,
• Gemi,
• rəqs,
• heavily,
• nərilti,
• drunk,
• irpan,
• tirishmoq,
• inhilal,
• yığılış,
• qasdlanmoq,
• rübab,
• tirishish,
• urğuç,
• xiyal,
• paýende