payan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

payan

f. Kıyı, sınır, bucak.

Son arananlar:

• confessional,
• ARAF,
• terge,
• bəndəm,
• çanka,
• tozarmak,
• ko,
• assume,
• tolemand,
• leper,
• Cıvık,
• terkin,
• KENDİ,
• Aşk,
• valor,
• gülsabah,
• Batang,
• çapıbtalamaq,
• teras,
• şərait,
• qafil,
• payan