KENDİ
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kendi
[Köken: Yerel] Öz, Özü
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kendi
а. үз; kendi evim үземнең өем □ kendince үзенчә ◊ kendi düşen ağlamaz үзе егылган еламас
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kendi
Türkiye Türkçesi: kendi
Azerbaycan Türkçesi: özözü
Başkurt Türkçesi: üⱬ üⱬi
Kazak Türkçesi: öz(l)öz
Kırgız Türkçesi: öz
Özbek Türkçesi: öz özi
Tatar Türkçesi: üzüzi
Türkmen Türkçesi: ȫzȫzi
Uygur Türkçesi: özözi
Rusça: sam
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kendi
, zat, nefs, kendisi. I, 127, 419; III, 29