oñarıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oñarıv

yükselme, zenginleşme.

Son arananlar:

• söölcan,
• abiding,
• stipule,
• şiret,
• köpretmek,
• ragbatsyz,
• galynmak,
• ermek,
• yüdüsh,
• anırış,
• ANTENNA,
• tıkız,
• muharip,
• tımtırs,
• backroom,
• tormozlanish,
• fang,
• Bilak,
• Uzun,
• ezmalik,
• girew,
• oñarıv