otluk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
otluk
и. 1) болын, көтүлек; 2) печәнлек, печән өелгән урын
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
otluk
at. Otuň köp ýeri, otly meýdan, çemenlik. Bular gidip barýarkalar, bir otluk ýer tapypdyrlar (Halk ertekisinden).
OTLUK [o:tluk], at. Semawaryň turbasynyň düýbündäki gözenekli ot ýanýan ýeri.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
otluk
yakıt, mahrukat, yakacak. ~ taş: çakmak taşı, ~ otun: yakacak odun.