orça

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

orça

kavgayı ayırma. ~ğa çabmak: kavgacıları ayırmaya koşmak, ~ etmek: kavgayı durdurmak, kavga edenleri ayırmak.

Son arananlar:

• roza,
• chopping,
• meýilnama,
• barta,
• küreçi,
• kiçiklik,
• Merbut,
• gözcü,
• tercih,
• okura,
• among,
• sardor,
• qoyun,
• ag,
• fındıqça,
• teşekkül,
• sünggüch,
• süd,
• osal,
• mezuniyet,
• Shartta,
• orça