orça
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
orça
kavgayı ayırma. ~ğa çabmak: kavgacıları ayırmaya koşmak, ~ etmek: kavgayı durdurmak, kavga edenleri ayırmak.
Son arananlar:
- Yeten,
- tintuv,
- berkitmeklik,
- qıxmıq,
- sebäp,
- noshukurlik,
- sırım,
- Moda,
- mükemmel,
- navbatdagi,
- kirşeleniv,
- boğutalkı,
- sarhoş,
- maslahatlashmoq,
- ordalik,
- batik,
- derman,
- düğün,
- noğay,
- Görücü,
- qolantayoq,
- orça