ornalmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornalmak

kök salmak, kökleşmek, oturmak, konmak, yerleşmek. Kabağıñda altın terek ornalsın!: avlunda altın ağacı kök salsın! (dua), bu el bılayda ertdeden beri ornalıb turadı: bu köy buraya eskiden beri yerleşip duruyor.

Son arananlar:

• şaly,
• dereklik,
• basgalamak,
• tintmek,
• BAKMAK,
• ahval,
• tonakçı,
• qurumsoq,
• yesterday,
• seke,
• algebra,
• suburuy,
• neden,
• butamak,
• soğurmak,
• adaglamak,
• çep,
• böf,
• fare,
• özleşdirmek,
• Ödev,
• ornalmak