ornalmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornalmak

kök salmak, kökleşmek, oturmak, konmak, yerleşmek. Kabağıñda altın terek ornalsın!: avlunda altın ağacı kök salsın! (dua), bu el bılayda ertdeden beri ornalıb turadı: bu köy buraya eskiden beri yerleşip duruyor.

Son arananlar:

• Əhvalat,
• əziyyətli,
• bred,
• Habelə,
• wagşyýanalyk,
• abhava,
• gavda,
• arzaçy,
• cement,
• sübö,
• haşam,
• iltica,
• tutuşmaq,
• yaraşıklı,
• Varaklamak,
• Katmak,
• sehr,
• inconsiderable,
• deyiş,
• izsiz,
• acınacaqlı,
• ornalmak