dereklik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dereklik

I, at. Deregiň köp gögerip oturan ýeri. Bu ýakalarda dereklige kän duş gelmersiň.


DEREKLIK II, syp. Tara, haly we ş.m. dokamak üçin derek bolar ýaly, derek eder ýaly (ýüp,ýüplük).

Son arananlar:

• depend,
• gella,
• bezdir,
• tejamoq,
• boyunça,
• toğolo,
• nahr,
• vərmek,
• parvarda,
• məslək,
• bekaret,
• yığış,
• gödek,
• Həyət,
• yekûn,
• pencək,
• rədif,
• gunça,
• zinnet,
• beý,
• lend,
• dereklik