Garaguş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

garaguş

[garağuş] I, at. Daglyk we çöllük ýerlerde ýaşaýan egri çüňkli, güýçli, iri ýyrtyjy guş.


GARAGUŞ [garağuş] II, at, lukmanç. Wagtal- wagtal tutgaý tutup, el-aýagyňy sandyradyp, agzyňy köpürjikledip, huşuňdan giderýän tutgaýly kesel.

Son arananlar:

• munojot,
• serimes,
• qayıdış,
• arkaçak,
• üpjün,
• togtatmak,
• Ýygyrt-ýygyrt,
• ifs,
• heykəl,
• cırlak,
• BAKMAK,
• KURU,
• sebepker,
• söget,
• kimsa,
• dedicate,
• otokrasi,
• shofang,
• nozik,
• kötörüñkü,
• sezdirmey,
• Garaguş