opurak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

opurak

(eski kelime) elbise. Üy arivu topurak, adam arivu ~: evi güzelleştiren toprak, insanı güzelleştiren elbise (a.s.).

Son arananlar:

• Bencil,
• TEST,
• mırza,
• original,
• tusk,
• ancaq,
• Mədən,
• körüñ,
• mürəkkəblik,
• karbonat,
• gyzmaç,
• tartı,
• bichiq,
• kağızqələm,
• elgemek,
• saçlı,
• çuula,
• yarashmoq,
• Yarag,
• Ölecek,
• basılmaq,
• opurak