opurak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

opurak

(eski kelime) elbise. Üy arivu topurak, adam arivu ~: evi güzelleştiren toprak, insanı güzelleştiren elbise (a.s.).

Son arananlar:

• çatış,
• salıv,
• huzurunda,
• Kerki,
• Morfem,
• tirqish,
• bədxah,
• öşünlük,
• mantık,
• xələt,
• Hece,
• progress,
• açıvsunñan,
• taralğı,
• şagyrt,
• ikişer,
• dukur,
• faaliyet,
• olor,
• calat,
• yoxlayıcı,
• opurak