omça
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
omça
omca и. 1) сөяк башы; 2) агач төбе, бүкән
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
omça
Bağ kütüğü.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
omça
[omço], at. Sazagyň, ojaryň ýogyn ýeri, düýbi.