saba
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
saba
и. 1) иртәнге җил; 2) муз. борынгы мәкам
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
saba
a large skin sack used for storing and churning milk products, esp. qimiz/kumiss.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
saba
1. içinde kımız yapılan büyük deri tulum: kergen saba: dört yıldızdan teşekkül eden yıldız burcu.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
saba-
II, 1. dövmek, pataklamak, kamçı çalmak; kanat saba-: kanat çırpmak; sabağan boydon keldim: beyuna (atımı) kamçılayarak galdi; (buraya) koşturarak geldim; 2. yün atmak.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
saba
[sava:] I, hal, şahyr. 1. Irden, ir-ertir, säher. Her saba gelerdim mekdep ýoluna, Garamazdym sagy bilen soluma (Andalyp). 2. Geljekki gün, indiki gün, ertir. Saba bolar, tagt üstüne han çykar (“Asly– Kerem”).
SABA [sava:] II, at, şahyr. Mylaýym ýel, ýakymly ösýän şemal. Säher çagy ösen saba, Neýleý indi nara döndi (Magtymguly). Eý, saba, zarym meniň arz ile jananymga aýt (“Zöhre – Tahyr”).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
saba
a. Sabah yeli.