okara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

okara

[okoro], at. Nahar iýilýän kiçiräk agaç gap. Bar, okaram, gel, okaram, barmasaň, gelmeseň, ara ýolda döwül, okaram (Sanawaç).
 ‣ Okaraňy getir süýt bereýin kekene. Okara ýaly ullakan, balkyldap duran (göz hakynda). Onuň okara ýaly owadan gözleri bardy.

Son arananlar:

• sacrifice,
• Henek,
• embryonic,
• sünbəki,
• orunlu,
• Pardoz,
• kamtar,
• uyal,
• bijin,
• nadürüst,
• davul,
• expenditure,
• şırıltı,
• uw,
• öçül,
• tayinli,
• Tekne,
• sövme,
• fistan,
• kustur,
• EKE,
• okara