bijin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bijin

[bi:jin], at, kön.s. 1. Maýmyn. 2. Müçe ýyl hasabynda dokuzynjy ýylyň ady. Guwanmagyn baýlygyňa, bijin bardyr öňüňde (Atalar sözi).

Son arananlar:

• erli,
• vidalı,
• oxumaq,
• kareta,
• sepelenmek,
• axış,
• tuyakash,
• Müthiş,
• luh,
• talavur,
• qarıxmaq,
• axça,
• görünüş,
• meyxor,
• özünümüdafiə,
• suwag,
• iñen,
• Mayılmak,
• şalkay,
• Küpə,
• commandant,
• bijin