bijin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bijin

[bi:jin], at, kön.s. 1. Maýmyn. 2. Müçe ýyl hasabynda dokuzynjy ýylyň ady. Guwanmagyn baýlygyňa, bijin bardyr öňüňde (Atalar sözi).

Son arananlar:

• usanmak,
• named,
• sarmast,,
• Osmir,
• hazrat,
• ehya,
• kelimesiz,
• kazıklamak,
• oqra,
• kürəcik,
• qomat,
• wheat,
• geciktirmek,
• köreşe,
• Fearful,
• majhul,
• hüngürdemek,
• Bilet,
• kullamak,
• rəis,
• üşkürün,
• bijin