oboço

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oboço

1. tümsek, tepe, höyük; 2. bir parça ilride, bir parça uzakta, başkalarından ayrı olarak; üydön oboço oturalı: keçe evden bir parça uzakta oturalım; oboçorok barıp: bir parça uzağa çekilerek.

Son arananlar:

• Polietilen,
• puxta,
• burgee,
• sirriq,
• kifoylanmoq,
• haşarat,
• intişar,
• ibtida,
• Bilek,
• tabut,
• buxsum,
• tantalite,
• nifaq,
• dülek,
• fara,
• cib,
• Sargyt,
• çakıddiy,
• qələmdaş,
• tapanlama,
• uzata,
• oboço