naqqal
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
naqqal
sif. Çox, boş-boş danışmağı sevən; lağlağı, boşboğaz, gəvəzə, çərənçi. Naqqal adam. – Bu şəhərin arvadları çox dilli-ağızlı, özləri də çox naqqaldırlar. “Mol. Nəsr.”. // İs. mənasında. Nəfs deyir: baxma naqqal sözünə; Xeyrin gələn yerə ar eyləməynən. Aşıq Ələsgər. İndi də daş kimi dilsiz oturan adam danışdı: – Bu naqqal haradan gəlib çıxdı, baş-qulağımızı apardı. M.İbrahimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
naqqal
boşboğaz, çərənçi, ağzıboş, çənəsiboş
{boşboğaz, geveze, zevzek, çenebaz}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
naqqal
çenebaz, geveze
Son arananlar:
- surface,
- pygamberlik,
- məqalə,
- bağınışsız,
- dırışçanlık,
- Narsa,
- adamlyk,
- albastı,
- naümid,
- törpülenmek,
- basa,
- karayışsız,
- karavul,
- Hanım,
- dərili,
- erkli,
- kempir,
- Ýüpek,
- akıllı,
- lugat,
- kimerse,
- naqqal