mütəğəyyir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

mütəğəyyir

sif. və zərf [ər.] Dəyişmiş, başqalaşmış, əsil hal və surətini itirmiş, başqa hala (şəklə) düşmüş. Padşahın qızı (mütəğəyyir): – Söylə, söylə! Ə.Haqverdiyev. Fərhad bilirdi ki, Aslan onun halını mütəğəyyir görüb tez soracaq. C.Cabbarlı. • Mütəğəyyir olmaq – halı, sir-sifəti dəyişmək, haldan, sifətdən dönmək, pozulmaq. Saqi, mütəğəyyir oldu halım; Söyləməyə qalmadı məcalım! Füzuli.

Son arananlar:

• SÜTYEN,
• Ü,,
• consciously,
• Moyli,
• adilet,
• xaşak,
• soqqa,
• ýüwrük,
• torug,
• altoo,
• ağam,
• yuraksinmoq,
• minnetli,
• canfəşan,
• imalathane,
• cet,
• batqı,
• pola,
• karmaş,
• ghunguldughuch,
• hoduqush,
• mütəğəyyir