münüş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

münüş

[münüş], 1. iş ady. Münmek ýagdaýy. Atasy oglunyň ata münşüne guwandy. 2. ser. Müngi. Münüş öwredilen taý.

Son arananlar:

• Şışa,
• somelik,
• muvazene,
• malış,
• Banmak,
• ərp,
• tövşük,
• suyuq,
• güzər,
• bortik,
• ariz,
• hoşgörü,
• epic,
• fabrikat,
• monopol,
• bork,
• iret,
• mortar,
• irəliki,
• palança,
• kuvur,
• münüş