muğazin
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
muğazin
bk. muvazin .
Son arananlar:
- recognize,
- ikidmek,
- çag,
- tosaňsyramak,
- asqırıqotu,
- gıcıldamak,
- sürüşkən,
- insofsiz,
- aal,
- özellikle,
- asr,
- bezeşdirmek,
- nalat,
- demikmek,
- Mücrim,
- asra,
- existential,
- tərpənişmək,
- yugurish,
- bara,
- cariyə,
- muğazin