bara
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bara
I, fç 1. cüz, kısım; parça; kırıntı; bükön-bara bk. bükön; 2. rüşvet; bara ce- : rüşvet alamak.
II, f. kol, kanat; teğirmendin barası : değirmen çarkının kolu, kanadı.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bara
I, hal. Dura-bara, kem-kemden, ýuwaş- ýuwaşdan. Är ogul balasy bara pür bolar, Gamçysy elinde, ýaman zor bolar (Magtymguly).
BARA II, at. Peçiz oýnunda ýedi ýylanbaşyň hemmesiniň dükge düşmesi.