munkar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

munkar

münkir. ~ bıla nakir mölekle: münkir ile nekir melekleri, ~ - nakir saña kelib sorğanda, cuvab bilmey hayvan bolub kalğanda, tar kabıñ canñan otdan tolğanda: Münkir–Nekir sana gelip soranda,- Cevap bilmeden şaşırıp kalanda, - Dar kabirin yanan otdan dolanda (dini manzumeden).

Son arananlar:

• duýgy,
• qari,
• korumak,
• aceleci,
• teşebbüs etmek,
• fugaska,
• validə,
• comedy,
• itikli,
• Belirli,
• qonaqsevər,
• blöf,
• yurtgarchilik,
• eken,
• aşkana,
• psychic,,
• chink,
• turne,
• misyoner,
• leğen,
• albaý,
• munkar