qurama
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
qurama
I. sif. Xırda-xırda və rəngbərəng parçalardan calanıb tikilmiş, yaxud düzəldilmiş. Qurama yorğanüzü. Qurama qapı. – Qaravaşlardan biri dizi üstə durub, qurama boğçanın bir ucundan tutub nə isə xanıma göstərirdi. Çəmənzəminli.
II. is. Özündən quraşdırılmış söz və s.; uydurma. Yusif Qəhrəmanın bu vəziyyətə düşməsindən istifadə edərək, daha bir çox quramalar və əlavələr etməyə cəhd edirdi. Ə.Vəliyev.
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
qurama
1: composed of bits and pieces, ragtag.
2: a Qipchaq tribe composed of various clans living in the Chirchiq and Ohangiron valleys.