munacat

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

munacat

a. yakarış, münacat (Allaha).

Son arananlar:

• otin,
• makrel,
• hicab,
• kürilemek,
• tütmek,
• sweden,
• accessory,
• Aptal,
• wc,
• chertmoq,
• tuzoglik,
• bermes,
• incurable,
• subulate,
• koyon,
• kakül,
• kiraz,
• qaxılmaq,
• Muhit,
• buka,
• quote,
• munacat