mulcumak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mulcumak
bk. bulcumak.
Son arananlar:
- dünyabaxışı,
- yemin,
- kara-kara,
- dadur,
- qablaşma,
- xob,
- Bürtük,
- entsiklopediya,
- gərdən,
- vekil,
- sasık,
- caat,
- transkriptsiya,
- dikangdikang,
- ust,
- cañılmak,
- kıymaK,
- easy,
- ÜÇ,
- tégishinche,
- Ətirli,
- mulcumak