mezin

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mezin

a. Müezzin.

Son arananlar:

• fetva,
• orunç,
• rəhm,
• caparison,
• governor,
• Sin,
• örteýiş,
• to'liqsiz,
• issiqchan,
• xudoyi,
• kerchief,
• albalı,
• Özgürlük,
• tipsy,
• etki,
• asılış,
• zonklamak,
• naxışlı,
• müzayiqə,
• kürək,
• rədd,
• mezin