mexluq
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
mexluq
a. Mahluk.
Son arananlar:
- şahbeyt,
- Büküm,
- Tuç,
- burmak,
- şəfqət,
- uyanmak,
- aýmança,
- qari,
- Pəncə,
- acıklı,
- ding,
- bulaşıcı,
- tricot,
- Nakliye,
- Şimal,
- hindiba,
- üzüntü,
- koñulçul,
- meele,
- ht,
- VAXLIK,
- mexluq