aycayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aycayak

ay yüzlü. Ayünü balası ayüge ~ körünür: ayının yavrusu ayıya ay yüzlü görünür (deyim).

Son arananlar:

• varyos,
• resmen,
• bulut,
• geygi,
• kan,
• ézik,
• çekişmeli,
• özingizler,
• başhalık,
• Ufalanmak,
• kemürmek,
• armiya,
• qorxuzmaq,
• eyegü,
• vessel,
• beca,
• çıxan,
• gururli,
• Cav,
• duaxan,
• darvesh,
• aycayak