duaxan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

duaxan

a.f. Otçu, üfürükçü, efsuncu.

Son arananlar:

• buyuruv,
• küşüldəmə,
• yönetim,
• ko'mak,
• türgenleşdirmek,
• beýleki,
• zémin,
• qəni,
• kant,
• mazluma,
• huyu,
• camak,
• katalak,
• Hazırlamak,
• hördemhöp,
• petit,
• uygulayıcı,
• kögüzmek,
• nodon,
• səciyyələndirmək,
• öfkecil,
• duaxan