duaxan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

duaxan

a.f. Otçu, üfürükçü, efsuncu.

Son arananlar:

• badı,
• Batı,
• bakirə,
• ilbi,
• şaqqıldaşmaq,
• Fürsət,
• yersu,
• cılgam,
• qoyuq,
• ılañda,
• undergraduate,
• seriş,
• elri,
• yıldızlanmak,
• canvas,
• dönele,
• ishbay,
• vakansiya,
• qiqirlamoq,
• güneşlik,
• ganym,
• duaxan