mesne

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

mesne /mˈɑːk/

1. (huk.) orta, mutavassıt.

Son arananlar:

• iaşə,
• darmon,
• çürketmek,
• Usanmak,
• benbenci,
• iloj,
• dartma,
• Problem,
• utgaşmak,
• emaciated,
• meridyen,
• wapadarliq,
• maraka,
• meşhut,
• udum,
• qo'shiq,
• marı,
• hal,
• maşinist,
• dırmaşdırmaq,
• güllendürmek,
• mesne