buruqçu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

buruqçu

I. is. k.t. Heyvan burmaqla (axtalamaqla) məşğul olan adam.

II. is. köhn. Keçmişdə: neft quyusu qazan fəhlə.

Son arananlar:

• xumre,
• parochial,
• kumdak,
• ejder,
• deyilən,
• bilaguzuk,
• münafık,
• irikge,
• azaltma,
• uruqlandurmaq,
• karacattal,
• pest,
• ihmal,
• Gem,
• koyma,
• kılıçlanmak,
• bantik,
• nun,
• isiglemek,
• esassyz,
• agarot,
• buruqçu