buruqçu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

buruqçu

I. is. k.t. Heyvan burmaqla (axtalamaqla) məşğul olan adam.

II. is. köhn. Keçmişdə: neft quyusu qazan fəhlə.

Son arananlar:

• uvuz,
• ulma,
• involve,
• cetim,
• ölgür,
• veliaht,
• kışkırtmacı,
• pool,
• GULBARG,
• irük,
• düýeguş,
• Taslamak,
• afərin,
• sabah,
• qırxdırmaq,
• ustaz,
• döörüt,
• dunce,
• kəfənləmək,
• mesgen,
• tox,
• buruqçu