münafık

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

münafık

[Köken: Arapça] İkiyüzlü, Yalacı, Öşekçi, Arabozucu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

münafık

с. монафикъ, икейөзле; коткы таратучы

Son arananlar:

• Təvazö,
• rol,
• apişe,
• üçkül,
• tercümeihal,
• tell,
• ejder,
• panjur,
• lağlağ,
• revolve,
• birincil,
• birterep,
• bügün,
• iyislenmek,
• karagələn,
• Ağmak,
• secularize,
• hazır,
• alaç,
• keçe,
• məməcik,
• münafık