münafık

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

münafık

[Köken: Arapça] İkiyüzlü, Yalacı, Öşekçi, Arabozucu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

münafık

с. монафикъ, икейөзле; коткы таратучы

Son arananlar:

• dadu,
• include,
• nude,
• Kuta,
• nepes,
• deşişmek,
• kamandar,
• duzlu,
• daub,
• ilahe,
• süpet,
• Bəbək,
• yeyim,
• sugar,
• kokun,
• tavoze,
• akıldışı,
• kutsuz,
• Bukmak,
• sooğa,
• inawet,
• münafık