buka
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
buka
1. damızlık öküz, boğa; kök buka: bir nevi oyun: köl buka: balaban kuşu (latince adı botaurus olan ve balıkçıl soyundan bir kuştur, M.) ; 2. düğümleri çözmek için kullanılan (sert ağaçtan yahut boynuzdan yapılan) sert bir küçük değnektir.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
buka
adv. namely, definitely; bukatın adv. quite, wholly, completely, exactly