menzil
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
menzil
[Köken: Arapça] Konak, Durak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
menzil
Türkiye Türkçesi: menzil
Azerbaycan Türkçesi: yolçulugda istirãhat yeri
Başkurt Türkçesi: yalğa tuktalğan urın
Kazak Türkçesi: damıldav ayaldav dem aluv
Kırgız Türkçesi: turak örṻ cayı
Özbek Türkçesi: yalğa tuktalğan urın
Tatar Türkçesi: yalğa tuktalğan urın
Türkmen Türkçesi: düşelğe
Uygur Türkçesi: mänzil
Rusça: stoyanka prival
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
menzil
at. 1. ser. Mezil. Ulug atlar üç menzilden gaýytsa, Süýremäge zor hossarlyk gerekdir (Kätibi). 2. ser. Mekan 1. Niçe gün gudukda menzil eýledim, Günbe-gün halymny tebdil eýledim (Andalyp). 3. Düşelge, gonalga, duralga. Köňül açmaga hoş menzil, şatlyga baý eken bu jaý (Andalyp). 4. ser. Wokzal. Demir ýol menzili. 5. ser. Howa: howa menzili.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
menzil
a. Durak.