çokay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çokay

(malk.) 1. Kâkül, at kâkülü; 2. Kupbe. Altın ~: altın kupbe.

Son arananlar:

• xorlamoq,
• kəmçik,
• kımran,
• linguistic,
• şinik,
• yig,
• harir,
• qutlu,
• oxirgi,
• oýlandyrmak,
• diverse,
• varsıl,
• GÖNÜL,
• arefe,
• Xaincə,
• harici,
• kabine,
• kəl,
• zapas,
• örtmə,
• nəhv,
• çokay