menik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

menik

at. Başarnyk, eden işiňi oňaryş, edenlilik. – Bir talaply ugra ýüzlen, menik başyny tut – diýip, hamana aga hökmünde bolup, nesihat berýän adam boldy (A. Gowşudow).

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

menik

a. naughty, stupid

Son arananlar:

• yarımada,
• gorka,
• soyut,
• tashlaq,
• award,
• iyimək,
• tortilmoq,
• Smith,
• çamaşırcı,
• İdi,
• onslaught,
• keylig,
• kaska,
• beşev,
• farsax,
• tech,
• yöndəmsiz,
• oturacak,
• öyrəşmə,
• tesviye,
• Arıtmak,
• menik