menik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

menik

at. Başarnyk, eden işiňi oňaryş, edenlilik. – Bir talaply ugra ýüzlen, menik başyny tut – diýip, hamana aga hökmünde bolup, nesihat berýän adam boldy (A. Gowşudow).

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

menik

a. naughty, stupid

Son arananlar:

• fevral,
• establishment,
• avuç,
• esedişdirmek,
• kətil,
• sarımaq,
• ehlileştirmek,
• sunset,
• gunahkar,
• bezanglamoq,
• küllemek,
• kalkıv,
• torğoo,
• ayza,
• Goza,
• IŞANan,
• calbarıv,
• cırlayık,
• gene,
• kestane,
• ordu,
• menik