kalkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkıv

uyuma, uyuklama, kestirme.

Son arananlar:

• yaruk,,
• ibtida,
• consomme,
• unrest,
• sağrılı,
• theme,
• birigün,
• Kovan,
• lall,
• ertden,
• piltə,
• juridical,
• alət,
• peruse,
• önkürde,
• rahatlyk,
• ciyər,
• maqtul,
• tebiniv,
• ırhım,
• Dede,
• kalkıv