kalkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkıv

uyuma, uyuklama, kestirme.

Son arananlar:

• katıv,
• abiyirdüü,
• malevolent,
• behr,
• ekiletmek,
• Nüfus,
• herislik,
• nəhvi,
• katarlamak,
• ekşig,
• nurghun,
• nooruz,
• yavaşan,
• bədəvi,
• bidəva,
• tetigi,
• küç,
• şöhret,
• kasbiy,
• sorutmaq,
• jykyr,
• kalkıv