kalkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkıv

uyuma, uyuklama, kestirme.

Son arananlar:

• tayturmak,
• tebrenmek,
• töröön,
• sevilmek,
• Pony,
• adaptation,
• kiltiñde,
• kölökölö,
• tiyişdirmek,
• canduu,
• açylyşmak,
• sılık,
• urra,
• Ozgina,
• dığır,
• goşundy,
• tekerlemek,
• Ört,
• aýn,
• narration,
• Arman,
• kalkıv