gunahkar

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

gunahkar

f. Suçlu, günahlı.

Son arananlar:

• melum,
• oyuvlu,
• palaz,
• parovoz,
• Xotik,
• genkürəkli,
• paraşüt,
• kökpörü,
• edgü,
• Qozon,
• Yedirmek,
• Teltik,
• belgileş,
• chatmoq,
• Kuy,
• mütecaviz,
• höllük,
• əkilmək,
• Telpek,
• Taahhüt,
• Kıdık,
• gunahkar