mañ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
mañ
I, köpek havlamasını taklit.
II, f. 1. uyuşturucu madde; 2. şaşalıyan, apışık; mañ bol-: şaşalamak; mañ baş: mankafa; başım mañ boldu: şaşaladım, apıştım.
III: mañı capız yahut mañı bas: gösterişsiz, çelimsiz (insan hakkında).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mañ
(malk.) bk. mañılay.