mañ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mañ

I, köpek havlamasını taklit.


II, f. 1. uyuşturucu madde; 2. şaşalıyan, apışık; mañ bol-: şaşalamak; mañ baş: mankafa; başım mañ boldu: şaşaladım, apıştım.


III: mañı capız yahut mañı bas: gösterişsiz, çelimsiz (insan hakkında).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mañ

(malk.) bk. mañılay.

Son arananlar:

• sallanma,
• çitim,
• şama,
• TATAY,
• Nebir,
• sarmast,
• urbanizasiya,
• yirigdimek,
• burçakburçak,
• propriety,
• yugurma,
• saniye,
• giderayak,
• barm,
• iltemek,
• kakao,
• kenja,
• Kesek,
• vosil,
• Tikir,
• ayet,
• mañ