kahil

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kahil

[ər.] bax. kahıl. Kimə olsan müsahib, ey cahil; Olur əlbəttə tənbəlü kahil. Füzuli. Əvvələn, ümdeyi-mətləb bu ki, şəhr əhli tamam; Tənbəlü kahilü bihimmətü nadan, mənə nə?! M.Ə.Sabir.

Son arananlar:

• kirişil,
• uloquloq,
• türklemek,
• fəqir,
• orqançı,
• çeğirtkeç,
• qayghu,
• ograş,
• countable,
• muncha,
• meyman,
• bacıla,
• Ənənə,
• kımtı,
• katlama,
• kumsal,
• intihar,
• durakdurak,
• ahi,
• hoyrat,
• xett,
• kahil