maymul

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maymul

maymun.

Son arananlar:

• ataluu,
• qüssə,
• akim,
• kail,
• umaşta,
• bədir,
• çatal,
• Girdə,
• otarılmaq,
• mani,
• qılıncotu,
• künjüre,
• ışınım,
• aint,
• parh,
• zaňňar,
• tübik,
• öyrənilmə,
• qırsaqqız,
• çymçyk,
• almabaş,
• maymul