mandar

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

mandar

ağaçlara sarılan bir bitki, sarmaşık· I, 457

Son arananlar:

• baxt,
• açuu,
• ompa,
• pokanchi,
• dərili,
• alakta,
• direction,
• üsdürmek,
• aksav,
• bahar,
• işartı,
• konuşmak,
• urdur,
• biteliv,
• Centek,
• efe,
• nesnel,
• dikgi,
• kötlek,
• yaddaş,
• bakal,
• mandar