uul

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uul

1. oğul; 2. üçüncü şahıs bitişik zamiri olan u ile (uulu) soyadı yapar: Malik uulu: Malikoğlu.

Son arananlar:

• käşir,
• karguy,
• Murt,
• ýeketäk,
• ejaza,
• omaklanmak,
• daltonizm,
• emjek,
• keyişmək,
• nagara,
• boylam,
• yıgım,
• Delik,
• sigmoq,
• predikativ,
• aýgyt,
• küý,
• kapınmak,
• yarabin,
• lordship,
• gurbetçi,
• uul