omaklanmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
omaklanmak
çalımlanmak, böbürlenmek, nazlanmak, şaklabanlık etmek, cilvelenmek. Adamlanı allında omaklana turma: insanların önünde çalım satıp durma, omaklanma da aşa: nazlanma da ye, omaklanıb harkesni küldürürge küreşedi: şaklabanlık ederek herkesi güldürmeye çalışıyor, omaklanñan katın: cilvelenen kadın, kızçık anasına omaklanadı: kız çocuğu anasına naz ediyor.