mahkûm

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

mahkûm

[Köken: Arapça] Hükümlü, Kamalgan

Son arananlar:

• Kolyaska,
• molyar,
• körünüü,
• kuunak,
• bergen,
• tanılğan,
• garpyşmak,
• buzluk,
• taxılçiçəklilər,
• kılkı,
• gəhi,
• əflatun,
• şakirt,
• adlandırmaq,
• opurma,
• şura,
• ash,
• liqqide,
• reşit,
• Yüzde,
• togar,
• mahkûm