lohbay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
lohbay
bk. lohpay.
Son arananlar:
- kiyir,
- sidmek,
- piler,
- muno,
- vağam,
- cırhacır,
- Tənbəki,
- pol,
- yasama,
- ayman,
- kımınday,
- kızıksanmak,
- knit,
- seyil,
- jykyr,
- təcəddüd,
- fəndgir,
- olağanüstü,
- çöke,
- dızıxmaq,
- pahlavon,
- lohbay