kıyıklanuv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıyıklanuv
eğrilme, çarpılma.
Son arananlar:
- Bağa,
- geçelge,
- Sinirlenmek,
- shoulder,
- appellant,
- soyad,
- dasturxonchi,
- tükürmek,
- dingilti,
- duly,
- ekskurs,
- gaharly,
- KAÇMAK,
- itiraf,
- kokrakburma,
- neyzileshmek,
- qayıtmaq,
- əsgi.,
- sağışsız,
- render,
- Yon,
- kıyıklanuv