kırık
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kırık
[Köken: Anlam kayması] (el, kol vb…) Sınık
[Köken: Anlam kayması] (ekmek vb…) Ufak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kırık
I и. сынык, ватык
kırıkи. сөяркә (ир кеше)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kırık
Türkiye Türkçesi: kırık
Azerbaycan Türkçesi: gırıg
Başkurt Türkçesi: hıngan
Kazak Türkçesi: kıyrağan
Kırgız Türkçesi: sınğan kıyrağan
Özbek Türkçesi: sinık päçàk
Tatar Türkçesi: sınğan
Türkmen Türkçesi: dövük sınık
Uygur Türkçesi: sunuk
Rusça: razbitıy razruşennıy
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
kırık
n. anger, spite; kırıktıy- v. to become angry
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kırık
oyuk, oluk, yiv. Kaya ~: kaya oyuğu, kamanı ~ı: kamanın yivi, ~ sürme: oyuk açan rende.