kıluv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıluv
kılma, yerine getirme.
Son arananlar:
- düyün,
- bezen,
- akkalık,
- juxtapose,
- Düşvar,
- hint,
- yamamaq,
- XƏŞİL,
- abıhayat,
- aydal,
- acente,
- lofty,
- ərgin,
- Elm,
- bozlan,
- garabaş,
- ukta,
- meditate,
- campsite,
- əyləc,
- kunt,
- kıluv