kollu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kollu
с. 1) култыксасы булган; 2) җиңле; 3) тармаклы
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kollu
sif. Kol basmış, kol çox olan. Kollu yer. Kollu yamac.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
kollu
kollu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kollu
elli. Bir ~ adam: tek kollu adam.