ertdeli
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ertdeli
eski, kadim.
Son arananlar:
- meleme,
- kieñ,
- Uygurca,
- Amaldor,
- qəmdidə,
- Kısganmak,
- overshadow,
- canıtın,
- likewise,
- xire,
- dale,
- içiv,
- mukdar,
- Teshna,
- azezil,
- uşakçı,
- ulmak,
- almashtirmoq,
- exhalation,
- fashionable,
- özara,
- ertdeli